Postacı

Bu haftaki paylaşım 14 Şubat’a denk geldiği için, eski bir yapım olmasına rağmen sıcak bir sevgi öyküsü aktaran bir film seçtim.

Il Postino, Postacı, 1994 yapımı. Antonio Skármeta’nın Ardiente Paciencia adlı romanından uyarlama. Başrol oyuncusu Massimo Troisi kitabın film haklarını almış, senaryo yazım ekibinde bulunmuş ve filmin ikinci yönetmenliğini yapmış. Film çekimlerinin bittiği günün ertesi günü de yeryüzündeki yolculuğunu tamamlamış. Rol arkadaşı Maria Grazia Cucinotta, daha sonra kendisi için ‘kalbini filmin içinde bıraktı’ demiş.

Şilili şair Pablo Neruda (Philippe Noiret), sürgün edildiği bir İtalyan balıkçı kasabasında, postacılık yapan Mario Ruoppolo (Massimo Troisi) ile tanışır. Akdeniz’in tatlı havasının eşliğinde şiir, metaforlar, sözcüklere dair diyaloglarla gelişen bir arkadaşlık kurarlar. Mario, kasabanın güzeli Beatrice Russo (Maria Grazia Cucinotta)’ya aşıktır. Ve elbette devreye aşk şiirleri de girer.

Yönetmen koltuğunda oturan Michael Radford, film çekimleri esnasında Massimo’yu olabildiğince az yormaya gayret etmiş. Doğuştan gelen bir rahatsızlığı olan aktör, tedavi sürecini film çekimlerinin sonrasında sürdürmeye karar vermiş. Yaşam öyküsüne göz attığınızda, rol arkadaşının ona dair sözünün haklılığını kavrıyorsunuz.

Annem filmin müziklerinin de çok güzel olduğunu belirtti. Müziklerin yanı sıra, tanınmış isimlerin okuduğu Neruda şiirleri de var.

Film En İyi Müzik dalında Oscar, En İyi Film dalında BAFTA ödüllerini kazanmış. 1994 yapımı olduğunu anımsatayım yeniden. İzlerken yapım yılının özelliklerini ayırmsayacaksınız. Yine de bu, içten akışı, akılda kalıcı diyalogları ve enfes oyunculukları gölgelemiyor.

Son olarak, İtalyanca orijinaliyle izlemenizi öneriyorum. Evde sinema akşamı için iyi bir seçim.

Kendinize iyi davranın, sevgiyle kalın…