Sonnet XVII

“…

Nasıl ya da ne zaman veya nereden olduğunu bilmeden seviyorum seni.

Seni doğrudan, karmaşasız ve kibirsiz seviyorum;

seni böyle seviyorum çünkü bilmiyorum başka türlüsünü:

ben varolmadığımda, sen de yoksun,

öyle ki göğsümdeki elin, benim elim,

öyle ki senin gözlerin kapanır ben uykuya daldığımda.”

İngilizceden Türkçeleştirilmesi: Pino MacJoy

Pablo Neruda