Günlerin Akışında

Bu his sen değilsin, bu sadece içinden geçiyor.
Cleo Wade

İçinizin daraldığını biliyorum. Belirsizliklerin her yanınızı kuşattığını da. 2017 Ağustos’unda başlayan Kova-Aslan aksındaki Güneş ve Ay tutulmaları, değişime/dönüşüme zorlayıcı etkiler içeriyor. Astrolojiye bakış açılarını konuşabiliriz elbette. Benim ilginç bakışıma göre, aslında gökyüzündeki tüm şenlik anımsatma yapmak için. Ve yarınki tutulma oldukça fazla ateş elementi içeriyor. Her an birine çıkışmak ve hatta ısırmak isteği kabarıyor içinizde. Derin bir nefes alın. Gerçekten, istediğiniz bu mu?

Bildiğiniz, tutunduğunuz, kendinizi güvende hissettiğiniz her alanda değişim yaşamaya zorlanabilirsiniz. Belki de tüm bunlar ardına saklandığınız maskeleri bırakmanız, kendiniz olabilmeniz içindir. Kendinizi tüm renklerinizle kucaklamayı seçseniz nasıl olurdu? Bunun için bebek adımları ile olsa bile denemeye değmez mi? Diyelim ki resim yapmayı seçtiniz. Henüz çalışmaya başlamışken, önünüzdeki modeli Monet gibi tuale aktarmadığınız/aktaramadığınız için kendinizi yargılayıp resim yapmayı bıraktınız. Yaptığınız her şeyde mükemmel olma “düşünceniz” nedeniyle, daha denemeden kaç tane hobi, iş, ilişkiyi başlamamışken bitirdiniz?

Her şeyi kontrol etmeye çalışarak belki de çıkmaza sokmuş olabilir misiniz? Hep bir sorun arayarak kendinizi yargılamayı nerde değerli kıldınız? Aslında tüm sorumluluğun kendimizde olduğunu biliriz. Ancak bunu kabule geçiş zor gelebilir. Neşe ve kolaylıkla olması için neler mümkün?

Bir gülümseme, bir bardak çay içinizi ısıtıverir. Bunu aldığınızda nasıl ki yüreğinizde bir yerler ısınıyor, verdiğinizde de aynısı olur. Sonuçta hepimiz birbirimize aynalık etmiyor muyuz? Yüreğinizi kat kat pamuklara sarıp sandıklara kilitlediğinizde, sadece başkalarını değil kendinizi de mahrum bırakmıyor musunuz? Yüreğiniz de, siz de, ışığınız da değerlisiniz. Başkalarının acısının, mutsuzluğunun farkında olalım elbet. Ya onları sadece kendimizin yapmak yeterli değilse? Gerekli değilse? Ya orada ışığımızla katkıda bulunmayı seçtiğimizde hem biz hem hepimiz şifalanıyorsak?

Sorularla yormuş olabilirim. Yanıt aramak, bulmak zorunda değilsiniz elbette. Hatta bırakın öyle, soru halinde kalsınlar. Yanıtlarla önünde sonunda karşılaşırız. Ezcümle, sorularla açığa çıkan ne varsa şifalanmasını seçerseniz öyle de oldu.

Şükrü boş ekmek, gereksiz umut olarak görenler ve söyleyenler var. Onların ilginç bakışı. Sevgiyle onurlandıralım. Şükretmek anlık bir nefes, ilahi olanla bütünleşme bana göre. İlginç bakışım. Yoldayız, bir aradayız. Ha gayret.

Cesaret, umut, sevgi ve ışıkla…