Düne-Güne Notlar; Temmuz 29

* Doğadan uzaklaşman, kendine yapabileceğin en büyük kötülüktür.

* Kimin nasıl sinirleneceğine, nasıl üzüleceğine sen karar veremezsin. Tıpkı başkasının da senin, duygunu nasıl yaşayacağına karar veremeyeceği gibi.

* Aslında çoğu duygu şöyle bağırır: Beni gör…

* Denemeden bilemezsin.

* Beynin temel prensibi yaşamsal varlığını sürdürmektir. Olası bir kriz durumunda, en az enerjiyle hayatta kalmak için uğraşır. Bu nedenledir ki gereksiz senaryolar üretip durur. Başıboş bırakma.

* Dışarısı seni yolundan alıkoymak isteyen unsurlarla dolu. Kapılırsan ve ayırdına varamazsan döne döne bataklığın içine çekilirsin.

* Ağzından çıkanı kulağın duysun. Bir, söz büyüdür. İki, duruşunla başkasına örnek olursun.

* Alıntı şöyle: “Bir başkasının senin üzerinde güç sahibi olmasının tek sebebi, senin böyle olduğuna karar vermendir. İşte zihnin bu kadar güçlüdür.”

* Twitter’da değerli bir dost anımsattı, buraya da not düşeyim: Çocuklar da kendi ruhlarına sahiptir, dolayısıyla onların da kendi yolculukları, kendi deneyimleri var. Onların geleceğine dair ne kadar fazla beklentiye girersek, dayatma ortaya koyarsak, bir gelecek imgelersek, o kadar dolanıklık yaratmış oluruz. Onların işini kolaylaştırdığımızı zannederken, aslında deneyimini yaşamasına engel olduğumuz için belki de başka bir zorluk çekecektir hayatına.

* Yaşamın değerli, yolculuğun da. Telaşsız, tadına vararak sürdür. Seni sevgiyle esenlerim.

* Vicdan değerli can. İnsan mayanda tut onu. Sahip olduğun merhametin titreşimini artır ki diğerlerine de ışık olsun.

Cesaret, umut, şefkat, sevgi ve ışıkla…

Pıar Elif Karabal